Untitled

Duivelsberg; eigenlijk een tegenstrijdige naam voor dit prachtige natuur reservaat. De naam zal ongetwijfeld voortkomen uit volksgeloof. Als u door de holle wegen wandelt, beschaduwd door de grillige beuken, bekruipt misschien ook u een gevoel van onrust... Het overgrote deel van de Duivelsberg is begroeid met bos. In dit gebied zindert het van leven. Denkt u aan spechtensoorten, bosuilen, boomklevers en ook vleermuizen, Deze laatste maken graag gebruik van holtes in bomen om de dag door te brengen. De graslandjes en de boomgaarden zorgen vooral voor de nodige landschappelijke afwisseling, maar zijn in de meeste gevallen ook belangrijk omdat er veel verschillende plantensoorten groeien. Het meest bijzonder zijn de natte graslandjes, gevoed door kwelwater. Hier groeien orchideeen als riet- en grote keverorchis, rapunzel en ratelaar.

De boomgaarden die we nog aantreffen op kleine schaal, worden in stand gehouden, omdat het landschappelijk in combinatie met de hoogteverschillen bijzonder fraai is. De plantengroei onder de fruitbomen is vaak ook bijzonder en het fruit wordt in het najaar door vele vogels en dassen gegeten. Trouwens, ook de bewoners van Beek laten het zich graag smaken.

Bij de Duivelsberg ligt ook het verdedigingswerk Mergelpe. Het verdedigingswerk bestaat uit twee mottes (kasteelbergen) en is het afgelopen jaar gerestatureerd door Staatsbosbeheer. De mottes bestaan uit een grote heuvel met defensiefunctie en een kleinere heuvel die als uitkijkpunt heeft gediend. Mottes zijn opgeworpen tussen 1000 en 1300.